Kittens groeien op bij hun moeder en haar vrouwelijke nakomelingen. Maar wat betreft hun vader? Behalve dat die zijn territorium verdedigt tegen rondtrekkende katers en zo zijn poezen en zijn nageslacht beschermt, speelt de kater geen noemenswaardige rol na de dekking. Toch hebben de genen van de vader een belangrijke invloed op het karakter van de kittens. Vooral op vriendelijkheid naar onbekende mensen. Vriendelijkheid = het actief toenadering zoeken tot mensen. In Cambridge is onderzocht dat zowel de genen van de vader en het bekend maken van het kitten met verschillende situaties, beiden belangrijk zijn voor het krijgen van een vriendelijke kat. Gesocialiseerde kittens van een angstige vader waren minder vriendelijk en voelden zich minder op hun gemak dan de gesocialiseerde kittens van een vriendelijke vader. Het karakter van de vader is dus van belang als je een schootkat zoekt. Maar die is niet altijd te achterhalen.
In grote kattenkolonies met meerdere katers wees DNA onderzoek uit dat in 1 op de 5 nestjes DNA van verschillende katers werd aangetroffen. Poezen worden gedekt door de dominantste kater die op dat moment beschikbaar is. In een dichtstedelijke bevolking kan het gebeuren dat alle poezen tegelijk krols zijn. De topkater is dan niet in staat om alle poezen te bewaken en ondergeschikte katers uit de omgeving nemen de kans waar als hij niet in de buurt is; dit verminderd de kans op inteelt. De ondergeschikte katers hebben dan 4x meer kans op nakomelingen, maar de topkaters brengen de meeste kittens voort. Omdat onduidelijk is welk kitten van welke vader afkomstig is, is de kans op infanticide klein. Hierbij doden vreemde katers alle kittens uit het nest. Een verklaring voor infanticide bij katten is dat de vorm en grootte van het net geboren kitten overeenkomt met een prooidier. Hierdoor komt de prooidrift (niet geremd door hormonale invloeden) van de kater boven. Een andere verklaring is dat de jongen die op het punt staan het nest te verlaten, door de kater worden aangezien voor een krolse poes omdat ze plat lijken te liggen op de vloer. Omdat de dekking niet lukt, bijt de kater het jong steviger in de nek waardoor het sterft. Volgens de literatuur tonen de meeste katers echter geen interesse in hun kittens, behalve Siamezen. Deze katers schijnen vaker met hun kittens te liggen en te spelen. Misschien moet dit weer eens onderzocht worden, want ik hoor dat Main Coons dit ook doen en wie weet andere rassen ook.
Anja Terlouw, 19 juni 2015
Recente reacties